انواع کارت خام پی وی سی - آرشیو 1399/5

موضوعات
Category

    محبوب ترین مطالب
    Most visited Postss

    ارشیو وبلاک
    Archived blog

    لينك هاي روزانه
    Daily Links

    کدهای اختصاصی
    Code

    کدهای اختصاصی
    Site Statistics

    » بازديد امروز : 93
    » بازديد ديروز : 14
    » افراد آنلاين : 1
    » بازديد ماه : 106
    » بازديد سال : 92
    » بازديد کل : 320
    » اعضا : 0
    » مطالب : 8

    انواع کارت خام مایفر


    تاریخ انتشار پست : 1399/5/31 بازدید : 8

    انواع کارت خام مایفر


    کارت های مایفر شامل چهار دست می باشند :

    MIFARE Ultralight اولترالایتMIFARE Classic کلاسیکMIFARE Plus پلاس MIFARE DESFire دسفایر


    که سطوح مختلف امنیت، ظرفیت، حافظه و قابلیتهای آنها تعیین می­کند که از کدام یک از آنها استفاده کنیم.



    مایفر اولترالایت

     Ultralight تنها داری 512 بیت ( 64 بایت) حافظه است که این میزان حافظه در 16 صفحه با ظرفیت 4 بایت بدون قابلیت رمزنگاری ارائه شده است . کارت های مبتنی بر این تراشه ها بسیار ارزان هستند که اغلب برای بلیط های یکبار مصرف استفاده می شود. ویژگی های امنیتی کارت های مایفر اولترالایت تنها شامل  قفل نوشتن روی بلاک برای جلوگیری از نوشتن دوباره در آنها است (one-time- programmable (OTP) و از رمزنگاری های که در دیگر کارت های خانواده مایفر استفاده می شود در این کارت ها وجود ندارد

    امروزه MIFARE Ultralight EV1 جایگزین  Ultralightشده است که کاملا با تمامی سیستم های MIFARE Ultralight سازگاری دارد و تنها شامل یک امضای دیجیتالی است که نشان می دهد که تراشته ساخته شده در شرکت NXP  است .




    کارت مایفر کلاسیک

    کارت مایفرکلاسیک اساسا فقط یک دستگاه ذخیره سازی حافظه است که در آن حافظه به سکتورها و بلوک هایی با مکانیزم ساده امنیتی  برای کنترل دسترسی تقسیم می شود. که مبتنی بر ASIC هستند و قدرت محاسباتی محدود دارند. قابلیت اطمینان بالا و هزینه کم کارت های RFID مبتنی بر این تراشه باعث شده است که به طور گسترده ای برای کیف پول الکترونیکی، کنترل دسترسی، کارت شناسایی، حمل و نقل یا خرید بلیط استادیوم مورد استفاده قرار می گیرند.

    مایفر کلاسیک 1k یا MIFARE Classic 1K،که همچنین به عنوان کارت مایفر 1k نیز شناخته می شود، دارای ۱۰۲۴ بایت حافظه است که به ۱۶ سکتور (sectors) از سکتور ۰ تا سکتور ۱۵ تقسیم می شود و هر سکتور شامل ۴بلاک۱۶بایتی است. که بلاک چهارم هرسکتور پسورد آن سکتور میباشد که شامل دوکلید مختلف A  و B است . هر کلید می تواند برنامه ریزی شود تا عملیات مانند خواندن، نوشتن، افزایش و غیره انجام شود.



    نحوه تقسیم بندی حافظه کارت های مایفر 1K :

    نحوه تقیسم بندی بلاک چهارم هر سکتور کارت Mifare به کلید های A و B و بیت های تعیین دسترسی در   :



     کارت مایفر پلاس

    مایفر پلاس سطح امنیت AEAS  ( که Advanced Encryption Standard یا به اختصار AES  استدانداردی برای رمزنگاری داده‌های دیجیتال است) استفاده می کند همچنین استفاده از این مزایا باعث ارتقا سطح کارت های مایفر کلاسیک با حداقل هزینه و وقت می شود و سیستم های سازگار با مایفر کلاسیک با  استفاده از مایفر پلاس از یک ارتقا امنیتی خوب برخوردار می­شوند.



    کارت دسفایر 

    خانواده MIFARE DESFire از محصولات MIFARE DESFire EV1 و MIFARE DESFire EV2 تشکیل شده  است که استاندارد رمزنگاری سطح بالا سه گانه DES (Data Encryption Standard ) استفاده می کند که در حافظه های 4K و 8K وجود داشته که تقسیم بندی حافظه بر خلاف مایفر های کلاسیک مطابق سلیقه و کاربری به وسیله خود کاربر تعیین می گردد این کارت ها نسبت به کارت های مایفر کلاسیک سطح امنیت بسیار بالاتری دارند .



    تاریخچه کارت مایفر

    1994 – تکنولوژی بدون تماس Mifare Classic 1K معرفی شد.

    1996 – اولین استفاده از کارت مایفر 1k در  طرح حمل و نقل شهر سئول

    1997 – MIFARE PRO همراه با پروتکل Triple DES معرفی شده است.

    1999 – MIFARE PROX با پروتکل PKI معرفی شده است.

    2001 – MIFARE UltraLight معرفی شد.

    2002 – MIFARE DESFire معرفی کرد، محصول مبتنی بر ریزپردازنده.

    2004 – MIFARE DESFire SAM معرفی شده است، زیرمجموعه ایمنی امن MIFARE DESFire.

    2006 – MIFARE DESFire EV1 مایفر دسفایر EV1 به عنوان اولین محصول برای پشتیبانی از AES 128 بیتی معرفی شد.

    2008 – مایفر پلاس (MIFARE Plus) به عنوان جایگزینی برای MIFARE Classic بر اساس AES 128 بیتی معرفی شد.

    2008 – MIFARE Ultralight C به عنوان اولین کارت دارای ایمنی پیشرفته  با استفاده از  Trill DES Authentication معرفی شد.

    2010 – MIFARE SAM AV2 به عنوان کلید ذخیره سازی امن برای خوانندگان AES، Triple DES، PKI Authentication معرفی شده است.



    دسته : ,
    برچست ها :

    کارت خام مایفر


    تاریخ انتشار پست : 1399/5/24 بازدید : 20
    کارت مایفر

    کارت مایفر 1k یا کارت mifare 1k از خانواده کارت‌های RFID هستند، کارت مایفر دارای حافظه 1 کیلو بایتی هستند، حافظه این کارت به بخش‌ها و بلوک‌هایی با سیستم‌های امنیتی ساده تشکیل شده‌اند که می‌توان اطلاعات کارت را به وسیله ریدر مایفر خواند. کارت‌های مایفر از نوع کارت هوشمند pvc محسوب می‌شود که از 16 سکتور sector تشکیل شده است، هر سکتور شامل 4 بلاک 16 بیتی است که بلاک آخر هر سکتور پسورد آن سکتور است. مایفر خام از جنس PVC خالص است و به رنگ سفید بدون هیچ‌گونه چاپی است، استحکام بسیار بالایی در برابر خم شدن دارد. 

    این نوع کارت هوشمند مایفر، کارت کانتکت‌لس گفته می‌شود، واژه CONTACT LESS به معنی بدون تماس است یعنی قابلیت خوانده شدن از فاصله 10 سانتی‌متری بدون تماس با ریدر کارت مایفر را دارا است. مایفر کلاسیک قابلیت خواندن و نوشتن اطلاعات را بیش از 100000 بار دارد و معمولا برای چاپ کارت باشگاه مشتریان، چاپ کارت دانشجویی، بلیط الکترونیکی، کارت حضور و غیاب، کارت شناسایی و … مورد استفاده قرار می‌گیرد. 


    کارت مایفر چیست؟ 
    مایفر کلاسیک، کارت هوشمندی است که بدون تماس فیزیکی و با فاصله نزدیک در حدود 10 سانتی‌متری اطلاعات را از دستگاه کارتخوان مایفر یا ریدر مایفر بخواند. کارت هوشمند دارای یک تراشه RFID است که معمولا در کارت pvc، مچ بند سیلیکونی، لیبل‌های RFID مورد استفاده قرار می‌گیرند. کارت‌های هوشمند مایفر مردم را در انجام کارهای مختلف کمک می‌کند مانند کارت مترو و اتوبوسرانی، کارت شناسایی کارمندان، کارت دانشجویی، کارت وفاداری و… می‌توان اشاره کرد. مایفر 1k به دلیل اینکه از پلاستیکی به نام پلی وینیل کلراید ساخته شده است از مقاومت و استحکام بالایی برخوردار است و کارت هوشمند مایفر از لایه‌های پلاستیکی تشکیل شده که به هم فشرده شده اند و در داخل لایه‌های میانی کارت، چیپ حافظه کارت مایفر قرار گرفته است. 

    به صورت تقریبی می‌توان گفت بیش از 1 میلیارد نفر به سیستم‌های RFID در سرتاسر جهان دسترسی دارند. یکی از مطمئن‌ترین و امن‌ترین کارت‌های موجود در بازار محسوب می‌شود که از امنیت بسیار زیادی برخوردار است، مطابق با استانداردهای بین الملی ISO/IEC14443 ساخته شده است. 


    ساختار کارت مایفر(mifare 1k) 
    مایفر کلاسیک دارای چیپ حافظه و یک آنتن که قابلیت خواندن و نوشتن(read/write) اطلاعات را دارد تشکیل شده است. حافظه کارت مایفر به شکل مستطیل است و یک آنتن که به شکل مستطیل دور تا دور کارت را دربرگرفته و می‌توان حدود 1024 بیت اطلاعات را ذخیره سازی کند. 

    کارت MIFARE کارت غیرتماسی است و برای خواندن و ذخیره کردن اطلاعات روی آن نیاز به تماس با کارت‌خوان مایفر را ندارد و از فاصله نزدیک در حدود 10 سانتی‌متری با کارت‌خوان مایفر اطلاعات روی کارت خوانده و یا نوشته می‌شود. از کارت‌های mi زمانی استفاده می‌شود که نیاز به برقراری ارتباط سریع بدون دخالت دست مورد احتیاج باشد که بدون هیچ‌گونه تماس با دستگاه کارت‌خوان ارتباط شکل می‌گیرد. 

    برای ذخیره کردن اطلاعات در حافظه کارت باید یک تراشه الکترونیکی و حافظه درون کارت تعبیه گردد که کار ذخیره سازی اطاعات را انجام دهد و براساس آن آنتی دور تا دور کارت تعبیه گردیده که وظیفه برقرای ارتباط با دستگاه ریدر مایفر و انتقال اطلاعات را برعهده دارد. همچنین کارت هوشمند مایفر داری یک تراشه الکترونیکی است که وظیفه آن نظارت بر دسترسی به حافظه‌ی کارت است. 

    ترکیب آنتن و تراشه الکترونیکی در واقع در کل با هم Tag است که ارتباط کارت با دستگاه ریدر و همچنین انتقال اطلاعات از طریق این تگ برقرار می‌گردد. برای چاپ کارت‌های مایفر نیز می‌توانید از کارت خام مایفر استفاده کنید. 

    دارای حافظه خواندن و نوشتن است. 
    فرکانس کارت در حدود 13.56 MHZ است. 
    ابعاد کارت 85 در 54 میلی‌متر است. 
    قابلیت خواندن اطلاعات از فاصله 10 سانتی‌متری را دارد. 
    کارت خام مایفر داری کد 10 رقمی ثابت یونیک در حافظه دارد. 
    خرید کارت مایفرخام به رنگ سفید و بدون هیچ‌گونه چاپی در بازار وجود دارد. 
    قیمت کارت مایفر به نسبت بقیه کارت‌های ساده قیمت بالاتری دارد. 


    موارد استفاده از کارت مایفر 1k

    کارت هوشمند مایفر کاربردهای بسیاری را هم در ایران و هم در کشورهای دیگر دارد. کارت پی‌وی‌سی مایفر در ایران برای کارت اتوبوسرانی، کارت مترو، کارت سلف سرویس، کارت شناسایی، کارت پارکینگ، کارت وفاداری، کارت شهربازی استفاده می‌شود. از مایفر کارت برای پرداخت هزینه بلیط استفاده می‌گردد. کارت بدون تماس مایفر در سیستم‌های حمل و نقل عمومی که روزانه حجم زیادی از مسافران از این کارت برای جا به جایی استفاده می‌کنند کاربرد بسیار زیادی دارد. کارت‌های مایفر 1k به عنوان ابزار رمزنگاری، احراز هویت به دلیل بالا بودن امنیت این کارت‌ها استفاده می‌شود.



    مشخصات کارت های مایفر خام

    سایز کارت mifare براساس استاندارد CR-80 است.

    سایز مایفر کلاسیک 5.6*8.77 mm است. 
    ضخامت کارت‌های مایفر حدود 760 میکرون است. 

    فروش کارت 1K در بسته‌بندی 200 عددی و 250 عددی در بازار است.



    انواع کارت مایفر

    بیشترین فروش کارت هوشمند مربوط به کارت کلاسیک است که حافظه برای ذخیره سازی اطلاعات حدود 1 کیلو بایت(1024 بیت) را دارا است. کارت 4k مایفر برای مواردی که نیاز به ذخیره سازی اطلاعات زیادی دارند استفاده می شود. 
    مایفر کارت در رنگ‌های مختلف در بازار موجود می‌باشد اعم از کارت مایفر طلایی، کارت مایفر نقره ای و کارت مایفر سفید خام است. 

    چیپ مایفر به شکل‌های مختلف اعم از کارت، مچ بند سیلیکونی، مچ بند فنری و… وجود دارد. 


    انواع کارت مایفر
    کارت 1K کارت 4K کارت دسفایر Desfire 4k کارت هیبرید(مایفر+ مگنت)، (مایفر+اسمارت) 


    امنیت کارت مایفر (هک کارت mifare)

    این کارت دارای ماژول امنیتی برای جلوگیری از دسترسی غیر مجاز به کارت است و دارای حافظه‌ای است که هم قابلیت خواندن و هم قابلیت نوشتن بر روی آن وجود دارد. کارت mifare دارای حافظه 1 کیلو بایت یا 4 کیلو بایت با فرکانس 13.56 مگاهرتز دارد. کارت هوشمند مایفر از لحاظ امنیتی بالاترین امنیت را در بین کارت‌های pvc دارد. داده و اطلاعات ذخیره شده در هر کارت به صورت متوسط 1 کیلو بایت می‌باشد البته یک مقداری از این فضا اختصاص به سکتور و بلاک‌های آن می‌شود.



    کارت مایفر کلاسیک

    کارت 1k مایفر در حافظه پیش فرض خود یک کد 10 رقمی ذخیره می کند که شناسه منحصر به فرد(UID) نیز گفته می‌شود کد UID برای کارت‌های مایفر در طول تولید اختصاص داده می‌شود و پس از آن نمی‌تواند آنها را تغییر داد. برای خواندن اطلاعاتی که در حافظه کارت وجود دارد نیاز به انکودر مایفر است و کارتخوانی که هم قابلیت خواندن اطلاعات را دارد و هم قابلیت نوشتن و ریختن اطلاعات در داخل کارت را انجام می‌دهد.



    تفاوت مایفر کلاسیک و دسفایر

    مایفر کلاسیک 1k یا mifare classic که معروف به مایفر 1k هستند، معمولا حافظه‌ای که برای ذخیره سازی اطلاعات دارند 1024 بایت(1کیلو بایت) است که حافظه کارت‌های مایفر 16 سکتور تشکیل شده است. هر سکتور شامل 4 بلاک 16 بایتی می‌باشد. بلاک چهارم پسورد آن سکتور است که از دو کلید مختلف A و B تشکیل شده است که هر کدام از کلیدها قابلیت برنامه‌ریزی را دارند و می‌توان عملیات خواندن و نوشتن را روی حافظه کارت مایفر انجام داد.


    مایفر دسفایر Mifare Desfire از محصولات Mifare Desfire EV1 و Mifare Desfire EV1 می‌باشد که از استاندارد رمزنگاری سه‌گانه استفاده می‌کند کارت دسفایر نسبت به کارت کلاسیک از امنیت بسیار بالاتری برخوردار است که به دو حافظه کارت دسفایر 4k و کارت دسفایر 8k دسته‌بندی می‌شود. کارت دسفایر برای کارهایی که نیاز به امنیت بالایی برخوردار هستند استفاده می‌شود. 


    کاربرد مایفر کارت در کار روزمره مردم چیست؟

    به دلیل هوشمند بودن در بسیاری از کارها که نیاز به هوشمندسازی دارند مورد استفاده قرار می‌گیرد.باعث راحتی کار کارفرمایان و همچنین مردم عادی می‌شود. چاپ کارت هوشمند مایفر را می توان برای کارهای متفاوتی استفاده کرد :

    چاپ کارت عضویت چاپ کارت بلیط الکترونیکی چاپ کارت پرسنلی چاپ کارت تردد چاپ کارت دانشجویی چاپ کارت مترو 


    روش متداول چاپ کارت 1k مایفر 
    برای چاپ کارت خام مایفر می‌توان از پرینتر چاپ کارت pvc و یا از طریق تکنولوژی چاپ افست pvc استفاده کرد. پرینترهای pvc علاوه بر چاپ کارت مایفر قابلیت ذخیره اطلاعات را نیز دارند. برای چاپ کارت هوشمند مایفر به روش تکنولوژی افست می‌توان به دو روش افست، چاپ افست سینگل مایفر و چاپ لمینیتی استفاده کرد. برای چاپ لمینتی به دلیل اینکه به روش تولید کارت مایفر 1k عملیات چاپ انجام می‌گیرد هزینه چاپ و هزینه کارت با هم حساب می‌شود. اما در روش چاپ سینگل مایفر هزینه کارت با هزینه چاپ جداگانه حساب می‌شود. 


    منبع: https://en.m.wikipedia.org/wiki/MIFARE

    دسته : ,
    برچست ها :

    كارت خام Rfid


    تاریخ انتشار پست : 1399/5/18 بازدید : 20

    Rfid


    سامانهٔ بازشناسی با امواج رادیویی (به انگلیسی: Radio Frequency Identification) (به اختصار RFID) سامانهٔ شناسایی بی‌سیمی است که قادر به تبادل داده‌ها به‌وسیلهٔ برقراری اطّلاعات بین یک Tag که به یک کالا، شیء، کارت و… متّصل شده‌است و یک بازخوان (Reader) است. سامانه‌های RFID از سیگنال‌های الکترونیکی و الکترومغناطیسی برای خواندن و نوشتن داده‌ها بدون تماس بهره‌گیری می‌کنند. اصولاً به هر سیستمی که قادر به خواندن و تشخیص اطلاعات افراد یا کالاها باشد سیستم شناسایی یا Identification System گفته می‌شود. 

    به‌طور کلّی شناسایی خودکار و نگهداری داده‌ها (AIDC) روشی است که طی آن تجهیزات خواه سخت‌افزاری یا نرم‌افزاری قادر به خواندن و تشخیص داده‌ها بدون کمک گرفتن از یک فرد هستند. بارکدها، کدهای دو بعدی، سیستم‌های انگشت نگاری، سامانهٔ شناسایی با استفاده از فرکانس رادیویی، سیستم شناسایی با استفاده از قرنیه چشم و صدا و… از جمله این راهکارها در این مقال می‌باشند. یکی از جدیدترین مباحث مورد توجه دانشمندان جهت شناسایی افراد یا کالاها استفاده از سیستم شناسایی با استفاده از فرکانس رادیویی یا RFID می‌باشد. RFID که مخفف سه واژه Radio Frequency Identification است؛ امروزه توسط فروشگاه‌های زنجیره‌ای بزرگی چون «وال مارت» و «مک دونالد» و نیز سازمان‌های مهمی چون "وزارت دفاع ایالت متحده آمریکا استفاده شده و امتحان خود را به خوبی پس داده‌است. 

    سه قسمت اصلی RFid: 


    Scanning antenna 
    (آنتن اسکن) برای برقراری ارتباط و ارسال امواج رادیویی به تگ 

    Transceiver with a decoder 

    (فرستنده با یک رمزگشا) برای تفسیر داده 
    Transponder 

    (فرستنده) اطلاعات لازم در آن ذخیره می شود 


    انواع RFID از نظرمحدوده فرکانسی 

    پنج فرکانس برای انواع سیستم‌های ردیاب وجود دارد. سیستم‌ها در هر رده‌ی فرکانس، دارای توانایی‌های مختلفی می‌باشند و می‌توانند سیگنالها را در فاصله‌ی خاصی دریافت کرده و از مواد و اجسام کدر از قبیل فلزات، سدیم، گرافیت و مایعات عبور دهند. ولی تفاوتهای تکنیکی خاصی در سیستم‌هایی که به نوعی با فرکانس در ارتباط می‌باشند وجود دارد. 

    سیستمهای ردیاب فرکانس پائین 

    از فرکانس پائین در حدود 135-9 کیلوهرتز استفاده می کنند، که این میزان با طول موج، رابطه نسبی دارد و از طرفی طیف وسیعی از امواج رادیویی استفاده می‌شود. 

    از نمونه‌های بارزی که می‌توان نام برد در سیستم هواپیمایی، ردیاب زیردریایی مانند(DECCA- LORAN) سیستمهای زمان‌یاب و در نهایت در سرویسهای رادیویی نظامی و ارتشی است. 

    سیستمهای فرکانس بالا 

    از فرکانسی در حدود 15.567 – 13.553 مگاهرتز استفاده می کنند و موجهای 13.56 تقریباً طولی معادل 22 متر می‌باشند. سیستمهای فرکانس بالا بیشتر در کارتهای هوشمند، سیستمهای کنترل، بخش کنترل چمدانها و وسایل، کتابخانه‌ها و حتی رختشویخانه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. 

    سیستمهای باند ‌رادیویی غیرحرفه‌ای 

    فرکانسی در حدود 440-430 مگاهرتز استفاده می کنند. "هام" یک اپراتور رادیو است که در این فرکانس برای ارتباط صدا و اطلاعات استفاده می‌کند. 

    به طور کلی باند غیرحرفه‌ای از طول‌موجی در حدود یک متر استفاده می‌کند که به طور حتم در اطراف مانع‌هایی مانند چرخها، کانتینرها و دیگر موارد بزرگی از این قبیل پخش می‌شوند. 

    سیستمهای ردیاب فرکانسهای بالای آلترا 

    از فرکانسهایی در حدود 930-860 مگاهرتز استفاده می‌کنند. این فرکانس با طول‌موجی در حدود 33 سانتی‌متر مطابقت دارد که همین طول‌موج و فرکانس در بخش علمی- پزشکی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد، تگهای UHF در محدود فاصله‌ای حدود 5-4 متری قابل خواندن می‌باشند. 

    سیستمهای ردیاب میکروویو 

    این سیستمها از فرکانسی در حدود 2.45 گیگاهرتز استفاده می‌کنند، فرکانس مورد استفاده در این سیستم دقیقاً همانند فرکانسی است که در تلفنهای باطری‌دار یا حتی دیگر تجهیزات پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین قابل ذکر است که فرکانس 2.45 گیگاهرتز فرکانسی است که در ان آب به جوش می‌آید و به همین دلیل در ماکروفر مورد استفاده قرار می‌گیرد. 


    RFID TAG


    تگ شامل دو بخش زیر می شود :


    1- آنتن 
    2- تراشه 

    سه نوع tag RFID وجود دارد که عبارتند از: 

    1- تگهای Passive : 

    این نوع tag ها هیچ منبع تولید انرژی درونی ندارند و انرژی خود را از طریق سیگنال های RF که توسط دستگاه Reader ارسال و توسط آنتن موجود در tag دریافت می شود، تامین می کنند. 

    2- تگهای Semi-passive : 

    بسیار شبیه tag های Passive است؛ با این تفاوت که باتری کوچکی در آنها وجود دارد و انرژی لازم برای فعال شدن مدار داخل آنها را فراهم می سازد. 

    3- تگهای Active : 

    این تگها دارای یک منبع انرژی داخلی هستند که توانایی انتقال اطلاعات در فواصل دور را فراهم می کند. 

    این سه نوع تگ از نظر سایز، دامنه پاسخ گویی، سرعت پاسخ گویی و... با هم تفاوت دارند. 

    مزایای استفاده از فناوری RFID 

    مزایا استفاده از این تکنولوژی به شرح ذیل است: 

    1- کاهش هزینه‌ها (کاهش فعالیت‌های دستی و افزایش سرعت) 

    2- اتوماسیون (بدون توقف) 

    3- کاهش خطا 

    4- کنترل فرایندهای غیرقابل رویت 

    5- امکان به روزرسانی بر چسب‌ها بدون دخالت دست 

    6- امنیت 

    7- یکپارچگی 


    عیب‌ها

    1-نبود استاندارد معتبر که موجب عدم توسعه آن شده ولی تدوین استاندارد در آمریکا شروع شده‌است. 

    2-هزینه راه‌اندازی این سیستم در مقایسه با سیستم‌های دیگر بیشتر است. 

    3-ممکن است با سایر فرکانس‌ها و فلزات تداخل ایجاد کند. 

    4-عدم شناسایی در محیط‌های مایع و حایل‌های فلزی در بعضی از برچسب‌ها 

    5-تجاوز به حریم خصوصی افراد (می توان به‌طور غیرمحسوس حریم خصوصی افراد را کنترل کرد) 



    کارت rfid چیست؟ 

    کارت rfid به دلیل خطای کم و دقت و کارایی بالایی که در تشخیص هویت دارد اهمیت و استقبال ویژه ای پیدا کرده است. این کارت با دو دستگاه کدخوان و تگ امواج رادیویی را بین هم رد و بدل می کنند، قابل استفاده است. به این صورت که امواج رادیویی از تک ارسال می شود و دستگاه کد خوان هم این امواج را به اطلاعات دیجیتال تبدیل می کند. 

    روال کار اینگونه است که تگ بر روی وسیله ای که قصد شناسایی و تشخیص هویت دارد نصب می شود. سپس دستگاه کد خوان را کنار آن قرار می دهیم تا یک میدان مغناطیسی ایجاد شده و تگ فعال شود. پس از فعال سازی تمامی اطلاعات از طریق تگ در اختیار دستگاه قرار می گیرد. این اطلاعات با استفاده از نرم افزارهای SCMS و ERP پردازش می شود. 

    کاربرد کارت rfid 

    در حال حاضر از کارت ار اف ای دی در کتابخانه ها استفاده می شود که به منظور افزایش کیفیت سرویس دهی به مخاطبان می باشد. علاوه بر آن برای صنایع گوناگونی از جمله انبارداری، کنترل اموال، مکانیابی، پرداخت هزینه کارت مترو و اتوبوس، شناسایی کارت ملی هوشمند، گواهینامه ها و گذرنامه های الکترونیکی، فروش، خدمات پس از فروش و .... هم استفاده می شود. 

    منبع: Wikipediahttps://en.m.wikipedia.org/wiki/Radio-frequency_identification
    دسته : ,
    برچست ها :

    کارت خام هوشمند


    تاریخ انتشار پست : 1399/5/10 بازدید : 20
    کارت خام هوشمند 
    کارت هوشمند که با نام‌های کارت تراشه‌دار یا کارت با مدار مجتمع هم شناخته می‌شود کارتی است که بر روی آن مدار مجتمع نصب شده‌است. از این نوع کارت می‌توان به‌جای کارت اعتباری و کارت پول یا در سامانه‌های امنیتی کامپیوتری، سامانه‌های تشخیص هویت و بسیاری موارد دیگر استفاده کرد. 
    کارت هوشمند شبیه به یک رایانه ساده و کوچک است که می‌تواند از طریق دستگاه کارت‌خوان و اتصال طلایی خود، ارتباط برقرار کرده و امکان دسترسی به اطلاعات درون حافظه آن فراهم آید. 

    فناوری کارت هوشمند به عنوان یکی از دستاوردهای نوین بشری، تحولی شگرف در حوزه سامانه‌های کاربردهای روزمره انسان‌ها ایجاد کرده‌است. 
    دو زمینه مهم 
    ۱) امنیت (به انگلیسی: Security) 
    ۲) همراه بودن (به انگلیسی: Mobility) 
    از ویژگی‌های منحصربه‌فرد این فناوری است. 
    امروزه کاربردهای این فناوری در جهان در بیشتر زمینه‌ها قابل مشاهده بوده و حتی این روند، رو به رشد است. بانک‌ها، مراکز مخابراتی، سازمان‌های دولتی، مراکز بهداشتی، مراکز ارائه خدمات، مراکز آموزشی، مراکز تفریحی و غیره از این دستاوردهای کاربردی این فناوری بهره می‌گیرند. 


    تاریخچه کارت هوشمند
    گسترش کارت‌های پلاستیکی در اوایل دهه ۱۹۵۰ (میلادی) آغاز شد. هزینه پایین این کارت‌ها که از جنس پلی وینیل کلراید (PVC) بودند باعث شد تا به سرعت جای کارت‌های کاغذی که تحمل تنش‌های فیزیکی و تغییرات آب و هوا را ندارند را بگیرند. نخستین کارت پرداخت در سال ۱۹۵۰ توسط Diners Club به صورت محدود برای اعضای ویژه ساخته شد تا به جای پول نقد از آن استفاده نمایند. در ادامه رستوران‌ها و هتل‌ها اقدام به استفاده از این نوع کارت‌ها کردند به خاطر همین در آن دوره از آنها به عنوان کارت سفر و سرگرمی یاد می‌شد. 
    یکی از نخستین کارت‌های هوشمند ساخته شده، حدود سال ۱۹۷۵ (میلادی) توسط رولاندو مونرو 
    مدار مجتمع این کارت، کوچک نشده‌است. 

    ورود شرکت‌هایی همچون ویزا کارت و مسترکارت باعث گسترش هرچه بیشتر پول در قالب کارت‌های اعتباری شد. در ابتدا، کاربرد این کارت‌ها بسیار ساده بود. از آنها به عنوان رسانه‌ای مقاوم در برابر نفوذ برای ذخیره‌سازی داده استفاده می‌شد. در کارت‌های نسل اول اعتبار سنجی آنها از طریق ویژگی‌های ظاهری امکان‌پذیر بود.
    نخستین پیشرفت در این کارت‌ها با اضافه نمودن نوار مغناطیسی ذخیره داده به آنها که امکان ذخیره‌سازی اطلاعات را می‌داد پدید آمد. در سال ۱۹۷۰ و با پیشرفت چشمگیر در ریزپردازنده‌ها و ترکیب آنها با حافظه‌های غیرفعال این امکام به وجود آمد تا از آنها در کارت‌های هوشمند استفاده شود. 
    سرانجام در سال ۱۹۸۴ شرکت مخابراتی Postes, télégraphes et téléphones (France) با موفقیت نخستین کارت تلفن را عرضه کرد تا در عمل نیز این نوع کارت کارایی خود را به اثبات برساند. 


    انواع کارت هوشمند:
    کارت‌های حافظه تماسی 
    کارت‌های دارای پردازشگر 
    کارت‌های حافظه بدون تماس 
    کارت‌های دارای پردازشگر با رابط دوگانه 


    کاربردهای کارت هوشمند:
    پرداخت الکترونیکی: از جمله کاربردهای کارت هوشمند استفاده در خدمات بانکی و پرداخت‌های الکترونیکی است که استانداردهای رایج EMV (Europay, MasterCard, VISA) در این زمینه مورد استفاده قرار می‌گیرند. 

    امنیت: استفاده از کارت هوشمند به عنوان ابزار رمزنگاری، مدیریت گذرواژه، شناسایی کاربران و دیگر ابزارهای مرتبط از جمله زمینه‌هایی هستند که کارت هوشمند در آنها کارایی دارد. 

    سلامت الکترونیکی: صنعت سلامت الکترونیکی، پرونده سلامت الکترونیکی، سازمان‌ها مرتبط با حوزه خدمات بهداشتی و درمانی از کارت هوشمند به عنوان رسانه‌ای ایمن جهت مدیریت تعاملات و تراکنش‌های خود استفاده می‌نمایند. 

    مدیریت مشتری و وفاداری: کارت هوشمند به عنوان ابزار شناسایی مشتری و همچنین رسانه ارائه خدمات ارزش افزوده در جلب و حفظ مشتریان یک سرویس یا محصول تجاری بسیار پرکاربرد است. 

    رفت و آمد: استفاده از کارت هوشمند در حوزه مدیریت رفت و آمد، پرداخت عوارض جاده‌ای، پرداخت پارکومتر، بلیط وسایلترابری عمومی و غیره، به عنوان یک ابزار فعال‌سازی، مورد استفاده قرار میگیرد. 


    کارت هوشمند تماسی
    کارت‌های هوشمند (به انگلیسی: Smart Cards) از نظر اندازه و شکل ظاهری، شبیه به کارت‌های مغناطیسی معمولی هستند؛ ولی درون این کارت‌ها کاملاً با کارت‌های معمولی متفاوت است. کارت‌های مغناطیسی معمولی یک تکه پلاستیک ساده با یک نوار مغناطیسی هستند. در حالیکه کارت‌های هوشمند درون خود یکریزپردازنده دارند. این ریزپردازنده چون بیش از اندازه کوچک است با فناوری خاصی کِشت می‌شود (تبدیل یک ترانزیستور به اندازه یک نخود به سایزی معادل کوچک‌تر از نوک سوزن). ریزپردازنده معمولاً در زیر یک اتصال طلایی در یک طرف کارت قرار دارد. این ریزپردازنده در کارت‌های هوشمند در حقیقت جایگزین نوار مغناطیسی در کارت‌های معمولی شده‌است. اطلاعات ضبط شده بر روی نوار مغناطیسی کارت‌های معمولی به راحتی قابل خواندن، نوشتن، حذف یا تغییر هستند. به همین علت نوار مغناطیسی محل خوبی برای نگهداری اطلاعات نیست. به همین دلیل هم برای استفاده از چنین کارت‌هایی و تأیید درستی و دریافت و پردازش اطلاعات، به طراحی شبکه‌های کامپیوتری گسترده، نیاز هست. کارت هوشمند بدون نیاز به چنین امکاناتی به دلیل امنیت خود می‌تواند اطلاعات را در خود ذخیره کرده و در صورت لزوم در محل‌های مختلف از این اطلاعات بدون نیاز به اتصال به شبکه استفاده کند. 
    ریزپردازنده در کارت هوشمند برای امنیت مورد استفاده قرار می‌گیرد. در واقع کارت هوشمند یک رایانه کوچک است که با کامپیوتری که به دستگاه کارت‌خوان متصل است ارتباط برقرار می‌کند. تا ریزپردازنده کارت، از معتبر بودن دسترسی به کارت مطمئن نشود، به کارت‌خوان اجازه دسترسی نمی‌دهد. پس از صدور مجوز دسترسی، کارت‌خوان می‌تواند همانند یک دیسک با کارت که دارای حافظه (Ram) است کار کند؛ اطلاعات را خوانده، پردازش و تغییر دهید. کارت‌های هوشمند می‌توانند تا ۸ کیلوبایت Ram (حافظه با دسترسی تصادفی برای خواندن و نوشتن اطلاعات)، ۳۶۴ کیلوبایت ROM (حافظه فقط خواندنی)، ۲۵۶ کیلوبایت PROM (حافظه فقط خواندنی قابل برنامه‌ریزی) و یک ریزپردازنده ۱۶ بیتداشته باشند. کارت هوشمند همچنین برای نقل و انتقال اطلاعات از یک درگاه سریال و برای تأمین انرژی خود از یک منبع بیرونی (مثلاً دستگاه کارت‌خوان) استفاده می‌کند. ریزپردازنده برای انجام یک مجموعه عملیات محدود همانند رمزنگاری مورد استفاده قرار می‌گیرد. 


    کارت هوشمند بی‌تماس
    (به انگلیسی: Contactless) هستند. این کارت‌ها بدون تماس و با فناوری سامانه بازشناسی با امواج رادیویی کار می‌کنند. این کارت‌ها در مواقعی که نیاز به برقراری ارتباط سریع و حتی بدون دخالت دست وجود دارد، کاربرد بسیاری دارند. برای نمونه برای ورود یک به اتاق، کارت ممکن است در جیب یا کیف شخص باشد و از همان محل و بدون نیاز به خارج کردن با دستگاه کارت‌خوان ارتباط برقرار کرده و مجاز بودن ورود بررسی شده و در باز شود. همچنین در بسیاری از سامانه‌های رفت و آمد عمومی در جهان به دلیل شمار زیاد مسافران و به خاطر سریع‌تر شدن کنترل بلیط از این نوع کارت‌ها استفاده می‌شود. 
    از آنجایی که این کارت‌ها دارای یک ریزپردازنده هستند و این ریزپردازنده به دسترسی به حافظه کارت نظارت می‌کند، می‌توان به امنیت اطلاعات درون کارت اطمینان داشت و اطلاعات مهم را در آن ذخیره کرد. این کارت‌ها که در سال ۱۹۷۰ (میلادی) عرضه شدند مشکل امنیت را که در دسترسی به کارت‌های معمولی مغناطیسی وجود داشت، برطرف کردند؛ ولی این نوع کارت‌های هوشمند هم همانند کارت‌های معمولی مغناطیسی نیاز به قرار گرفتن در دستگاه برای خوانده شدن اطلاعات دارند. 


    فاصله ارتباطی
    از نظر دوری مجاز برای برقراری ارتباط چند نوع کارت هوشمند وجود دارد. در دو نوع استاندارد آنها (نوع A و B) بیشینه دوری مجاز برای برقراری ارتباط ۱۰ سانتی‌متر است. این دوری به این دلیل است که سامانه (مانند کم کردن پول از کارت مترو) به صورت ناخواسته (مانند گذشتن از کنار ورودی مترو) عمل نکند. همچنین در یک نوع دیگر، بیشینه دوری مجاز برای برقراری ارتباط ۵۰ سانتی‌متر در نظر گرفته شده‌است. 



    منبع:

    http://https://fa.m.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D8%AA_%D9%87%D9%88%D8%B4%D9%85%D9%86%D8%AF
    دسته : ,
    برچست ها :

    کارت خام مغناطیسی


    تاریخ انتشار پست : 1399/5/3 بازدید : 48
    کارت خام مغناطیسی
    کارت مغناطیسی یکی از انواع کارت است که دارای یک نوار مغناطیسی بوده حاوی چند لایه اطلاعات می‌باشد. جنس این کارت‌ها اغلب از جنس PVC می‌باشد. عمده استفاده این کارت‌ها به عنوان کارت‌های بانکی، کارت‌های تخفیف، کارت‌های ساعت زنی و … می‌باشد. ساخت این کارت‌ها دارای استانداردهایی به نام‌های ISO/IEC 7810, ISO/IEC 7811, ISO/IEC 7812, ISO/IEC 7813, ISO 8583, ISO/IEC 4909 می‌باشد و در ایران نیز مطابق با استانداردهای فوق تولید می‌گردد.


    تاریخچه 
    فارست پری، یک مهندس IBM در سال ۱۹۶۰، ایده محافظت از نوار مغناطیسی که رسانه ذخیره‌سازی غالب در آن زمان بود در کارت‌های پلاستیکی را داشت. اما او در این راه ناامید شده بود زیرا هر نوار چسبنده‌ای که سعی می‌کرد تولید کند با نتایج ناموفقی رو به رو می‌گشت؛ و حتی هرزمان که به هدف خود می‌رسید نوار قابل چسبیدن می‌شد، عملکردی نداشت و قابلیت مغناطیسی از خود نشان نمی‌داد. روزی پس از گذراندن چندین ساعت خسته‌کننده در آزمایشگاه در تلاش برای به دست آوردن چسب مناسب، با چند تکه از نوار مغناطیسی و کارت‌های پلاستیکی به خانه بازگشت. هنگامی که به خانه وارد شد همسرش دوروتی را دید که در حال اتو کردن لباس است. وقتی که جریان تلاش‌های بی‌نتیجه اش در قرار گذاشتن نوار مغناطیسی روی پلاستیک را برای دوروتی بازگو کرد، همسرش به او پیشنهاد کرد که از اتو برای ذوب کردن نوار روی پلاستیک استفاده کند. فاستر بدون فوت وقت این کار را امتحان کرد که در کمال تعجب او جواب داد. اتو گرمای کافی برای پیوستن نوار به کارت را داشت؛ و از سویی قابلیت مغناطیس را نیز حفظ کرد.


    ساختار نوار مغناطیسی
    مواد تشکیل دهنده ذرات، وادارندگی نوار را تعیین می‌کند. وادارندگی پایین از اکسید آهن و وادارندگی بالا از مواد دیگری همچون هیدروکسید آهن و باریم به عنوان مواد تشکیل دهنده استفاده می‌کند. این مواد با ماده‌های چسبناکی مانند رزین (صمغ کاج) ترکیب شده‌اند تا برای پوشاندن قسمت مورد نظر ماده آبکی یکدستی را تشکیل دهند. در اغلب کارت‌های مورد استفاده، ماده آبکی روی پلاستیک آن روکش شده‌است، این روکش به جهت قابلیت جابجایی و لمس بسیار نازک می‌باشد. روکش‌ها به عرض نوار بریده شده و در فرایند ساخت کارت بکار برده می‌شود. روش‌های عملیات شامل ورقه ورقه شدن (ساخت ورقه‌ای نوار و پوشش پلاستیکی بر روی کارت)، مهر و موم داغ (استفاده از قالب‌های داغ برای انتقال اکسید نوار از پشت به داخل کارت بعد از مشخص کردن و بریدن سایز) پوست اندازی بعد از سرد شدن (کنده شدن اکسید نوار از روی کارت) می‌باشد. هر روشی دارای مزیت خاص خود بوده که به استفاده‌کنندگان کارت نامربوط می‌باشد. روکش مستقیم مایع اکسیدی در طول فرایند ساخت کارت، روش دیگری از قرارگیری نوار بر روی کارت می‌باشد (کارت کاغذی بر کارت پلاستیکی ارجحیت دارد). با استفاده از این تکنیک، با فرایند کاهش هزینه ساخت روبرو هستیم هرچند کیفیت، افت پیدا خواهد کرد. روکش آبکی بر روی لایه (پوشش پلاستیکی یا مستقیم بر روی کارت) روش دیگری است که در آن ذرات موجود در ماده آبکی به منظور ارائه سیگنال‌های خوب و مناسب و به دور از پارازیت کنار هم ردیف می‌شوند؛ که دقیقاً مانند حذف کردن سرو صداهای (خش) روی نوار ضبط شده قدیمی می‌ماند. به منظور مرتب کردن ذرات، نوار با ماده آبکی ازمیدان مغناطیسی عبور داده می‌شود، به ۲ دلیل استفاده از ذرات اکسید آهن نسبتاً آسان می‌شود: ذرات دارای وادارندگی پایین هستند که برای جهت دادن آن‌ها نیازی به میدان مغناطیسی بزرگی نیست؛ و ذرات سوزنی شکل بوده و با نسبت حدود شش تا یک وجود دارند. ذرات سوزنی دارای محور آسانی می‌باشند که تساهل در پردازش را در چیدمان فراهم می‌سازد و این فرایند با استاندارد وادارندگی بالا سازگار نیست. ذرات مورد استفاده در وادارندگی بالا مسطح هستند که این خاصیت، باعث ایجاد محور مغناطیسی شده و برای دستیابی به بهترین عملکرد نوار، ذرات را بر روی لبه سطح نگه می‌دارد. کاملاً روشن است که به همان سرعت حذف میدان از نوار، ذرات به از بین رفتن تمایل دارند. نگه داشتن ذرات کنار نوار و شکل‌گیری مواد آبکی، بخشی از مهارت و فرایند طراحی در طی ساخت وادارندگی بالا می‌باشد.


    انواع کارت مغناطیسی
    کارت های مغناطیسی در مراحل اولیه تفاوت چندانی ندارند و روش تولید آنها یکسان است. اما یک مورد مهم باعث ایجاد تفاوت در نوع کارت‌ها می‌شود و آن نوع نوار مغناطیسی استفاده شده در آن است. به‌طورکلی، کارت‌های مغناطیسی از لحاظ نوع نوار مغناطیسی به دو دسته تقسیم می‌شوند.

    کارت مغناطیسی HiCo
     دسته اول کارت‌های HiCoهستند که اسم آنها از high-coercivity گرفته شده است. این عنوان بدین معنی است که این کارت‌ها می‌توانند خاصیت مغناطیسی خود را برای مدت زمان بیشتری حفظ کنند. کارت‌های HiCo از لحاظ مغناطیسی سخت‌تر و مستحکم‌تر هستند و معمولاً در پروژه‌های بلند مدت استفاده می‌شوند.

    کارت مغناطیسی LoCo
    کارت مغناطیسی LoCo نوع دیگری از این کارت‌ها است که عنوان آن از Low Coercivity گرفته شده است و توانایی نگهداری خاصیت مغناطیسی در آنها بسیار کمتر است. این کارت‌های از لحاظ خاصیت مغناطیسی نگهداری اطلاعات نوعی کارت نرم و ضعیف شناخته می‌شود و بیشتر در پروژه‌های کوتاه مدت مانند کلید الکترونیکی هتل‌ها به کار برده می‌شود. اگر دوست دارید که نوع کارت مغناطیسی خود را تشخیص دهید می‌توانید به راحتی به نوار پشت کارت نگاه کنید، اگر این نوار به رنگ مشکی باشد یعنی کارت شما HiCo بوده و چند سال از آن استفاده خواهید کرد. اما اگر نوار پشت این کارت به رنگ قهوه‌ای باشد، یعنی کارت شما از LoCo بوده و باید به طور مرتب اطلاعات روی آن را تغییر دهید


    مشخصات کارت مغناطیسی HiCo
    1.اطلاعات آنها به سختی پاک می‌شود.
    2.برای خواندن و دریافت اطلاعات به میدان مغناطیسی قوی‌تری نیاز دارند.
    3.بهترین انتخاب برای کارت‌های دائمی و کارت‌های با طول عمر بالا مانند کارت‌بانکی هستند.
    4.این کارت‌ها در برابر بیشتر تنش‌های مغناطیسی مقاوم هستند و کاربر می‌تواند با خیال راحت با آنها کار کند.
    5.معمولاً توسط هر دستگاه کارت‌خوانی اطلاعات آن دریافت می‌شود و نیازی به دستگاه خاصی ندارند.
    6.درج اطلاعات و ذخیره اطلاعات در این کارت‌ها نسبت به کارت LoCo هزینه بیشتری دارد.
    7.دستگاه‌هایی که اطلاعات کارت مغناطیسی HiCo را درج می‌کنند، قابلیت درج اطلاعات بر روی کارت‌های LoCo را نیز دارند.
    8.معمولاً به عنوان کارت‌های بانکی، گواهینامه رانندگی، کارت‌های کنترل دسترسی، کارت‌های کتابخانه و عضویت استفاده می‌شوند.


    مشخصات کارت مغناطیسی LoCo
    1.دوام مغناطیسی کمی دارند.
    2.برای درج اطلاعات و همچنین خواندن اطلاعات روی آنها به میدان مغناطیسی کمتری نیاز هست.
    3.بهترین انتخاب برای کارت‌های مقطعی و کارت‌هایی که نیاز به تغییرات اطلاعات دارند، هستند.
    4.به راحتی توسط اعمال مکانیکی و میدان مغناطیسی دچار مشکل می‌شوند و حتی ضربه محکم و ناگهانی نیز می‌تواند به آنها آسیب برساند.
    5.معمولاً توسط هر دستگاه کارت‌خوانی خوانده می‌شود.
    6.دستگاه‌های درج اطلاعات بر روی این کارت‌ها بسیار ارزان‌تر از کارت‌های HiCo هستند.
    7.دستگاه‌های درج اطلاعات بر روی کارت‌های LoCo فقط مختص به همین کارت‌ها هستند و برای کارت‌های HiCo کاربرد ندارند.
    8.از این کارت‌ها معمولاً برای کارت‌های کلید هتل، کارت‌های هدیه، کارت‌های تلفن، گذرگاه‌های حمل و نقل عمومی استفاده می‌شود.

    کارت مغناطیسی همانند سایر کارت‌های هوشمند وPVC در معرض آسیب‌های مختلف قرار دارد و اگر تنش‌های فیزیکی یا شیمیایی به آن اعمال شود به‌احتمال‌زیاد غیرفعال می‌شود. نکته بسیار مهم در مورد این کارت‌ها این است که نوار مغناطیسی در سرتاسر کارت قرار داده شده است و آسیب احتمالی به کارت بدین معنی است که نمی‌توانید از آنها استفاده کنید. شایع‌ترین مشکلی که می‌تواند برای این کارت‌ها ایجاد شود، شکستن یا پارگی است که به شدت به نوار مغناطیسی آسیب می‌رساند و امکان استفاده مجدد یا تخلیه اطلاعات را از شما می‌گیرد.
    مواردی مانند خش برداشتن یا کج شدن نمی‌تواند آسیب جدی برای کارت مغناطیسی ایجاد کنید و تا زمانی که نوار موجود در بدنه آن سالم باشد، قابلیت استفاده دارد. اما در برخی موارد، میدان‌های مغناطیسی خیلی قوی عملکرد کارت و نوار را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد و حتی می‌تواند آنها را غیرفعال کنید. در نسل اول از کارت‌های مغناطیسی توصیه می‌شد که کارت در معرض آهنربا یا گوشی‌های همراه قرار نگیرد، اما امروزه تقریباً این مشکل برطرف شده و کارت‌ها مقاومت خوبی در برابر میدان مغناطیسی از خود نشان می‌دهند.
    کارت مغناطیسی به دلیل داشتن نوار مغناطیسی و همچنین شرایط خاص، باید به صورت ویژه مراقبت شود و حتی‌الامکان آن‌ها را از تنش‌های فیزیکی و مغناطیسی دور نگه داشت. به‌طورکلی چند روش ساده برای محافظت از این کارت‌ها عبارت‌اند از:

    1.کارت‌ها را به صورت جداگانه و در یک کیف یا بسته مخصوص نگهداری کنید و از نزدیک کردن آنها به یکدیگر بپرهیزید.
    2.برای محافظت بیشتر از این کارت‌ها، برای هر کدام از آنها از یک علامت یا نشانه خاص استفاده کنید و از وضعیت آنها اطلاع داشته باشید.
    3.تمامی کارت‌های مغناطیسی را از جریان و میدان مغناطیسی دور نگه دارید، نزدیک بودن آنها به میدان مغناطیسی باعث اختلال در عملکرد آنها می‌شود.


    منبع: ویکی پدیا

    دسته : ,
    برچست ها :
    تمامی حقوق برای نویسنده محفوظ میباشد